2025: εφτά ερωτήματα για την επερχόμενη σεζόν … (Part 2)

Επειδή όμως Formula 1 δεν είναι μόνο οι 4 κυρίαρχες ομάδες, ας δούμε και μερικά ερωτήματα για το υπόλοιπο grid…

05: θα ακολουθήσει κάποιος το παράδειγμα της Haas;

Το ημερολόγιο έγραφε 4 Μαρτίου 2021 όταν ο τότε διευθυντής της Haas Gunther Steiner δήλωνε με κάθε επισημότητα ότι η ομάδα του δεν θα χρησιμοποιούσε ούτε μισό token^[v] στο μονοθέσιο εκείνης της σεζόν, θέλοντας να δώσει όλη της την προσοχή στο ολοκαίνουριο concept του 2022.

Πραγματικά, η VF-21 ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν το χειρότερο μονοθέσιο, με το «στοίχημά» της να πετυχαίνει σε πρώτο στάδιο και να της δίνει τον τίτλο της «best of the rest» ομάδας στις αρχές της επόμενης σεζόν – αν και η καθίζηση ήρθε γρήγορα, με την επανάκαμψή της να χρονολογείται μόλις…πέρσι.

Στο λεξιλόγιο των αθλημάτων της Β. Αμερικής, το «σκότωμα» μιας σεζόν προκειμένου να υπάρξουν καλύτερες προοπτικές για την επόμενη ορίζεται ως «tanking», και το ερώτημα είναι εάν κάποια από τις 10 ομάδες θα θελήσει να το επαναλάβει, προετοιμάζοντας το έδαφος για τις σαρωτικές αλλαγές του 2026.

Το μυαλό των περισσότερων πάει μάλλον στη Sauber, η οποία βρίσκεται σε περίπου παρόμοια κατάσταση με τη Haas του ’21: με 4 βαθμούς στο περσινό πρωτάθλημα η δυναμικότητά της είναι ξεκάθαρα στο πίσω μέρος του grid, οι επιλογές αναβάθμισης δεν φαίνονται και ιδιαίτερα ελκυστικές, ενώ δεν μπορεί να αγνοηθεί και η θέληση της Audi – κατόχου του 100% της Sauber – να έχει όσο το δυνατόν καλύτερο μονοθέσιο για του χρόνου, όταν το «Vorsprung durch Technik» θα αναγράφεται για πρώτη φορά σε μονοθέσιο F1.

Μια έτερη «υποψηφιότητα» θα μπορούσε να δοθεί στη Aston Martin, αν και αυτή βρίσκεται σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο: ο Adrian Newey ξεκίνησε το νέο κεφάλαιο της καριέρας του μετά βαΐων και κλάδων, οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις είναι λειτουργικές στο μεγαλύτερο μέρος τους, και η Honda έρχεται από του χρόνου δίνοντας εργοστασιακή υποστήριξη.

Έχοντας ούτως ή άλλως μια διαρκή καθοδική πορεία από τα μέσα του 2023 μέχρι σήμερα – οι σκηνές στη Σ.Αραβία όταν ο Alonso πάλευε με τον Perez για την πρωτοπορία του αγώνα μοιάζουν αφάνταστα μακρινές – η πιθανότητα να δοθεί έμφαση στη φετινή σεζόν με αντάλλαγμα…ένα-δύο πόντιουμ (στην καλύτερη) φαίνεται να είναι μηδαμινή, ειδικά από τη στιγμή που ο Newey δεν είχε κανέναν ρόλο στον σχεδιασμό του υπάρχοντος μονοθεσίου.

Κλείνοντας, είναι μάλλον προφανές πως μετά τα μέσα της σεζόν, οι περισσότερες ομάδες του grid θα…κατεβάσουν ρολά όσον αφορά την εξέλιξη των μονοθεσίων τους, μην θέλοντας να ρισκάρουν το παραμικρό. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι στις εποχές budget cap που βρισκόμαστε, το παραμικρό λάθος στο concept κοστίζει – κυριολεκτικά – χρυσάφι, τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα…

06: είναι ο Carlos Sainz ένα «μεγάλο ψάρι σε μικρή λίμνη»;

Με την έκφραση «a big fish in a small pond», οι αγγλόφωνοι σχολιάζουν – μάλλον δεικτικά – ένα άτομο το οποίο είναι σημαντικό, αλλά περιορίζεται σε έναν μικρό κύκλο επιρροής του.

Σε όρους F1, το παραπάνω βρίσκει την εφαρμογή του στη νέα σελίδα της καριέρας του Carlos Sainz Jr., ο οποίος άφησε τα κόκκινα της Ferrari για τα μπλε της Williams.

Βέβαια, μάλλον τον ανάγκασαν να τα αφήσει, αφού η «βόμβα» της πρόσληψης του Lewis Hamilton σε συνδυασμό με το γνωστό status (και το συμβόλαιο) του Charles Leclerc κυριολεκτικά «έσπρωξαν» τον Ισπανό εκτός Scuderia…

…και στην “αγκαλιά” της Williams, η οποία καλωσορίζει στις τάξεις της έναν νικητή αγώνα (2 νίκες πέρσι, όχι…πριν από 10 χρόνια) και ένα όνομα που αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, βρίσκεται σε ανώτερο επίπεδο οδηγικά από αυτό που ορίζει το μονοθέσιό της. Πέρα από το όνομα πάντως, η παρουσία του Sainz του νεότερου στο Grove μπορεί και πρέπει να γίνει ένα benchmark για ολόκληρο τον οργανισμό, τον οποίο ο James Vowles προσπαθεί να χτίσει από το μηδέν.

Είτε αφορά τον Alex Albon και τις πραγματικές δυνατότητές του, είτε το μονοθέσιο της Williams, είτε την ολική λειτουργία της ομάδας – ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι πολύ πρόσφατα στο Grove διαχειριζόντουσαν τα αποθέματα ανταλλακτικών του μονοθεσίου με το…Microsoft Excel (!!!) – ο Carlos Sainz θα είναι το προαναφερθέν benchmark: σημείο αναφοράς όσον αφορά την πραγματική κατάσταση της πάλαι ποτέ κραταιάς ομάδας.

Με το πέρασμά του να μην προμηνύεται μεγάλο σε διάρκεια (από την άποψη ότι θα είναι ο #1 στόχος για μελλοντική άδεια θέση σε μεγαλύτερη ομάδα) και οι δύο πλευρές έχουν να κερδίσουν από αυτή τη συνεργασία, ακόμα και αν φαίνεται – και είναι σε κάποιο βαθμό – πισωγύρισμα για τον Ισπανό, ο οποίος πάντως θα δει τις μετοχές του να ανεβαίνουν στην περίπτωση που ηγηθεί της Williams.

Μένει να δούμε εάν μια από τις πλέον ιστορικές ομάδες του σπορ χρησιμοποιήσει τα παραπάνω για να κάνει βήματα μπροστά…

07: ποιος θα είναι ο καλύτερος rookie της χρονιάς;

Μετά από κάποια χρόνια…ξηρασίας όσον αφορά τους νεαρούς οδηγούς, την Κυριακή στην Μελβούρνη θα έχουμε 3 πιλότους που θα παραταχθούν για πρώτη φορά – Andrea Kimi Antonelli, Isaac Hadjar, Gabriel Bortoleto – σε συνδυασμό με άλλους 3 – Jack Doohan, Ollie Bearman, Liam Lawson – που έχουν 1, 2 και 11 εκκινήσεις αντίστοιχα.

Κοινώς, πάνω από το ¼ του grid θα αποτελείται από ευέλπιδες οδηγούς, στην μεγαλύτερη «φουρνιά» που έχουμε δει από τη «γενιά του Twitch» των Leclerc, Norris, Russell κτλ. στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας.

Ο καθένας από αυτούς βρίσκεται σε διαφορετικό στάδιο όσον αφορά τις απαιτήσεις που υπάρχουν, αλλά και την ασφάλεια της θέσης του στο grid: οι teammates στη F2 Bearman και Antonelli αποτελούν «βαριά» project των Ferrari και Mercedes αντίστοιχα, με τον δεύτερο ειδικά να έχει πάνω του τη στάμπα του επόμενου «μεγάλου» οδηγού από πολύ μικρή ηλικία – η επένδυση πάνω τους κάνει μάλλον ασφαλή τη θέση τους, ακόμα και αν τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα.

Στον αντίποδα, οι Lawson και Doohan νιώθουν ήδη μεγάλη πίεση πριν καν σβήσουν για πρώτη φορά τα κόκκινα φώτα, με την παρουσία τους σε περίπτωση κακών εμφανίσεων να είναι επισφαλής. Δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά, όταν ο Νεοζηλανδός βρίσκεται στη «μηχανή του κιμά» όπως θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί η θέση δίπλα στον Verstappen, και ο…γείτονας (καθότι Αυστραλός) Doohan έχει τον Franco Colapinto να «περιμένει» στη θέση του 3ου οδηγού, όντας προσωπική επιλογή του επανακάμψαντα στο Enstone Flavio Briatore.

Τέλος, οι Bortoleto και Hadjar, διεκδικητές του τίτλου της F2 μέχρι τον τελευταίο αγώνα πέρσι, περνούν σχετικά απαρατήρητοι συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Δεν θα έπρεπε, τουλάχιστον στην περίπτωση του «Gabi», ο οποίος όχι μόνο έκανε το «back to back» στις F3 και F2 (όπως και οι Leclerc, Russell και Piastri), αλλά έχει και εξασφαλισμένη θέση μέχρι το 2026 – κάτι θετικό, καθώς με τη φετινή Sauber δύσκολα θα τον δούμε να μάχεται για βαθμούς.

Όσο για τον Hadjar, την τελευταία χρονικά προσθήκη στο grid, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά: μπορεί η πιθανή καλή του απόδοση (σε συνδυασμό με την αντίστοιχα κακή του Lawson) να του ανοίξει τις πύλες της RBR, μπορεί επίσης να μην καταφέρει να ανταπεξέλθει και να αντικατασταθεί στο τέλος της σεζόν από τον υποσχόμενο Arvid Lindblad. Στη Red Bull άλλωστε, δεν το έχουν και σε τίποτα…

Πηγή : f1racingnews
#F1newscy Team

[v] Σύστημα περιορισμού των αναβαθμίσεων που εφαρμόστηκε καθολικά στις «δύσκολες» οικονομικά σεζόν 2020-2021